سلام

کوه  وزوو واقع در شرق شهر ناپل امروزی آتشفشانی است با 25000 سال سابقه ی فوران . اطراف این کوه از دوران باستان همواره مسکونی بوده و از قضا  شهرهای ثروتمند و آبادی هم در اطرافش بوده اند .

معروفترین آتشفشانی این کوه مربوط به سال 79 میلادی است , یعنی 1931 سال قبل . در 24 آگوست سال 79 فوران آتشفشان یاد شده آغاز شد و 2 روز به طول انجامید . در بازه ای گاز و خاکستر و در بازه ای گدازه از دهانه ی آتشفشان بیرون ریخت . اتفاق مهم پوشانیده شدن دو شهر بسیار ثروتمند و معروف واقع در دو سوی این کوه بود . پمپی ( Pompeii ) و هرکولانوم ( Herculaneum ) . پمپیی شهری بزرگ و تجاری بود وهرکولانوم کوچکتر و ییلاقی .

در نتیجه ی بارش ناگهانی گدازه ها شهرها کاملا دست نخورده و سالم دفن شدند . گویا زمین لرزه و غرش کوه که در طی هزاران سال به طور مداوم در این آتشفشان رخ می داده برای اهالی شهرهای اطراف کاملا آشنا و عادی بوده . به همین دلیل وقتی که در روزهای قبل از 24 آگوست سال 79 پیش لرزه و خروج دود و خاکستر روی داد مردم آنرا جدی نگرفتند .

اما با شدت گرفتن فعالیت آتشفشان گویا گروه بزرگی از مردم از شهر خارج شدند , اما گروهی که بیخیال تر از بقیه بودند خطر را باور نکرده و در شهر باقی ماندند . نتیجه این شد که پس از خروج گاز و گدازه این افراد بی خیال با تبدیل شدن به مجسمه های سنگی خودشان را به همراه شهرشان جاودانه کردند .

بله , در اثر پایین آمدن گدازه های آتشفشانی هر آنچه که در این دو شهر بود به ژرفای چند متر مدفون شد و پس از سرد شدن گدازه ها همه چیز به سنگ تبدیل شده بود . تخمین دانشمندان این است که گدازه ها در زمان رسیدن به داخل شهر 250 تا 350 درجه ی سانتیگراد دما داشته اند .

نخست به دلیل وزش باد به طرف پمپیی ( با وجود آنکه پمپیی دورتر از قله بود ) گاز و خاکستر به طرف این شهر حرکت کرد و تنفس گاز افراد باقی مانده در شهر را خفه کرد . پس از آن بود که با انفجار ناگهانی قله با سرعتی باورنکردنی شهر در درون گدازه های جوشان و خروشان دفن شد .

در آن سوی کوه اهالی هرکولانوم که بخاطر جهت مخالف باد از گازهای سمی در امان مانده بودند از ریزش ناگهانی و خشمگین گدازه در امان نماندند و مرگ سختی در اثر سوختن با حرارت زیاد برایشان رخ داد .

حدود 300 سال پیش نخستین نشانه ها از این شهرها بدست آمد . از آنجایی که در کتب تاریخی مشخصات و محل شهرهای اطراف وزوو کاملا تشریح شده بودند مردم فهمیدند که به چه چیزی دست یافتند . حکام و فرمانداران به طمع دارایی ها این شهر ثروتمند مدام حفاری می کردند و صد البته که به هیچ روی نگران آثار باستانی نبودند  و فقط به دنبال گنج می گشتند . ابتدا اطریشی ها و چند سال بعد اسپانیایی ها به مفهوم واقعی دارایی های این شهرهای ثروتمند را غارت کردند . به طوری که در انتهای قرن 18 زمانی که گوته برای بازدید این دو شهر به ایتالیا رفت با افسوس از روند تخریب آنها یاد کرد و گفت : ” کاش مهندسان آلمانی این کار را می کردند”

گلدان , مجسمه , سکه های طلا و نقره و … ثروتهایی بودند که به یغما رفتند . جالب است که بدانید در همان نخستین حفاری اولین چیزی که پیدا شد جسد سنگ شده ی مردی بود که چند سکه ی طلا و نقره را در مشتش می فشرده و به سمت خروجی شهر می دویده . گویا سکه ها را پیدا کرده و یا دزدیده بوده و فرار می کرده که … .

 اما در قرن بیستم کاوشهای علمی به لایه های پایین تر رسید و 1125 جسد سنگ شده در شهر پمپیی و دهها اسکلت سوخته در هرکولانوم کشف شد ( از آنجایی که جمعیت شهر حدود 25 هزار نفر تخمین زده شده مشخص است که گروه بزرگی از مردم خطر را جدی گرفته و به موقع خارج شده بودند ) . خانه ها , فروشگاهها , حمام عمومی , کارگاه مجسمه سازی , فست فود !!!! و احتمالا عشرتکده ! مکانهایی بودند که پس از 19 قرن رخ نمودند . نکته ی جالب توجه در این دو شهر بویژه پمپیی تعداد انبوه نقاشی های دیواری و کاشی هایی منقش به تصاویر ارتباط جنسی است . تصاویری که در عرف جامعه ی امروز به نام تصاویر مستهجن شناخته می شوند . طرحهایی هنرمندانه و زیبا که نشان از آزادی های بی حد و مرز جنسی و احتمالا رونق کسب و کار اهالی آن دارد . ( با عرض پوزش امکان انتشار این عکسها در پرثوه بنا به ملاحظات اخلاقی و امنیتی و … وجود ندارد . )

با در نظر گرفتن این بعد فرهنگی مردم این شهر می بینیم که سرنوشت اهالی بسیار  شبیه به برخی داستانهای مذهبی ذکر شده در کتب آسمانی است . فساد و فحشای زیاد , خوشگذرانی بی حد و حصر و به ناگاه عذاب و غضب الاهی و سنگ شدن اهالی .

عکسهای فراوانی از مردم و محیط زندگی در این دو شهر وجود دارد که من به دلیل محدودیت فضا فقط تعداد کمی از آنها را اینجا می گذارم .

برای مشاهده ی عکسهای بیشتر به هرکولانوم و پمپیی بروید .