سلام
12 اردیبهشت , روز آموزگار گرامی باد .
درباره ی ریشه ی نامگذاری این روز سال گذشته ( در اینجا )نوشته ای داشتیم و توضیح دادیم که اعتراضات گسترده ی آموزگاران در سالهای 1339 و 1340 نسبت به دستمزدهای پایین و حقوق نابرابر با دیگران کارکنان دولت و بی اعتنایی دولت وقت , به درگیری خیابانی و شهادت دکتر ابوالحسن خانعلی دبیر دبیرستانهای تهران انجامید . دولت برکنار و دولت جدیدی روی کار آمد و دولت تازه در کنار پوزش خواهی از آموزگاران دستمزدهای آنان را افزایش داده و وزیر آموزش و پرورش را هم برکنار و گزینه ی مورد نظر آموزگاران را جانشین وی کرد .
جریان رویدادهای آن دوره را می توانید از نوشته ی سال گذشته بخوانید .
آن چیزی که بسیار جلب توجه می کند تفاوتهای ایران امروز با ایران آن روزگار است . در آن روزگار میزان تحمل و انتقاد پذیری نظام سیاسی کشور آن قدر بالا بوده که آموزگاران ماهها به گونه های مختلف نسبت به دستمزدهایشان اعتراض می کرده اند . انجمن صنفی و باشگاه داشته اند , گردهم آیی و راهپیمایی می کرده اند و مقاله منتشر می کرده اند . حال آنکه امروز هر کدام از این فعالیتها از سوی نظام سیاسی کشور تلاش برای براندازی , جاسوسی و دشمنی تلقی شده و با شدید ترین برخوردها مجازات می شود .
روزنامه ی کیهان به سادگی و روشنی همه ی اعتراضات آموزگاران را با تحلیل و بررسی دقیقی منتشر می کند و کسی هم این روزنامه را به تشویش اذهان عمومی و معانده با نظام متهم و به تعطیلی موقت همیشگی ! محکوم نمی کند . حال آنکه روزنامه ی کیهان امروز تنها وظیفه اش ستایش از نظام و کوبیدن همه جانبه ی مخالفان است .
در پی ادامه ی اختلاف نظر میان آموزگاران و دولت و به تشنج کشیده شدن راهپیمایی اعتراضی آموزگاران و شهادت دکتر خانعلی , نخست وزیر شریف امامی از کار برکنار و علی امینی جایگزینش می شود . نخست وزیر تازه پس از پوزش خواهی و بازافزایی دستمزدهای آموزگاران وزیر فرهنگ را هم جایگزین می کند . حال آنکه اگر چنین روی دادی امروز رخ بدهد , نه تنها دستمزدی افزایش نمی یابد , بلکه مسوولان مربوطه در نخستین فرصت به عنوان مدیر نمونه ی دولتی گزینش و نشان لیاقت و شهامت و افتخار و همه چیز می گیرند .
از سوی دیگر خود دولت وقت در آن زمان روز شهادت دکتر خانعلی را به نام روز آموزگار نام گذاری می کند , در حالی که اگر امروز بود , رابطه ی دکتر خانعلی با سرویسهای اطلاعاتی چند کشور بیگانه بر ملا می شد .
سرانجام تفاوت گسترده ی میان آموزگاران آن روزگار و آموزگاران امروز است که نیازی به یادآوری ندارد .
سلام
در تمام سالهایی که حافظه ام یاری می کند هیچ سالی آنقدر برایم بد نبود که وقتی به نوروز رسیدم با خودم بیاندیشم که : ” سال گذشته سال سیاهی بود ” , البته بجز دو سال .
یکی سال اهریمنی 1388 با آن رویدادهای تلخ و فراموش نشدنی و یکی هم همین سال 91 . سالی که در آن جز فشار و تحقیر چیزی ندیدیم .
کاری نداریم , راهی نداریم و چاره ای نداریم جز آرزو کردن و امیدوار بودن به سالی که در پیش است , امیدوار بودن به آغاز وزش باد تغییرات . چشم به دستان یزدان داشته باشیم تا شاید از آستینش کمی هم خوشی و خوشنودی برای ما بیرون بریزد .
آرزومند سالی باشیم که در آن رنگ لبخند را ببینیم , رنگ امید به آینده و رنگ شادمانی .
پیش پیش برای همه ی دوستان و همه ی هم میهنانم آرزوی تندرستی و شادی دارم . امیدوارم در سال 92 بخندیم و خوش باشیم .
فرخنده باد نوروز 1392 خورشیدی
سلام
چند سالی است که گروهی از دلسوزان در آستانه ی نوروز از مردم ایران زمین می خواهند که سنت ساختگی و نادرست خرید ماهی قرمز را کنار گذاشته و از قتل عام این جانداران بی گناه دست بردارند . همانگونه که در سالهای گذشته هم توضیح کوتاهی دادیم همه ی اجزای سفره ی هفت سین نماد و نشان زایش و باروری و زندگی و بهار هستند , ولی ماهی قرمزی ( در سفره ی هفت سین ) نماد و نشانه ی مرگ است . از آنرو که مرگ زودرسش گریز ناپذیر است . ماهی قرمز در تنگ خواهد مرد و همه ی هدف ما از گستردن سفره ی زیبا و دلنشین هفت سین را به باد فنا خواهد داد .
تنها گزینه ی غیر ” سین ” در سفره ی هفت سین آینه است و بس . تجارت سیاه ماهی قرمز شب عید همان به که برچیده شود .
تجارت مرگ , ماهی قرمز و سنگ قبر !!
سلام
کـــمپین تــــحریم آجیل برای نوروز 1392 با هدف مبارزه با سواستفاده ی گروهی ناپاک خیلی زود نتایج خود را نشان داد و موضع گیری ها و تلاشهایی برای برآوردن خواست مردم انجام شد . این رویدادها, سخنرانی ها و مصاحبه ها و کاهش نسبی قیمت نشان از این پیروزی مردم دارد . ولی چیزی که نباید از کنار آن به سادگی گذشت این نکته است که هدف اصلی کــمپین صرفا پایین آوردن نرخ پسته نبود . بلکه انجام یک کار گروهی برای نمایش توان مردم به همه ی ضد مردم ها بود .
تمرینی بود برای مردمی که هرگاه نرخ کالایی بالاتر رفت برای بیشتر خریدنش هجوم می آورند و با پایین رفتن نرخ هیجان و میلشان فروکش می کند . خط و نشانی بود برای همه ی اندیشه های پلیدی که با بالا بردن ناگهانی قیمتها سودهای کلان و رویایی به جیب می زنند و از خون مردم برای خودشان کاخ می سازند .
پس بهتر است که اندکی کاهش قیمت پسته ما را از ادامه ی راه تــــحریم آجیل باز ندارد . برای یک بار هم که شده اراده داشته باشیم , همیت و احساس مسوولیت داشته باشیم .
باید آگاه باشیم که همه ی سود این کار از آن خودمان خواهد بود , نه کس دیگر .
به همراهی برخی از سیاستمداران هم توجه نکنید که اینها موج سواری است و تبلیغ انتخاباتی , وگرنه اینها همان بزرگان بازار هستند که نرخها را تعیین می کنند .