سلام
مردم همیشه فریاد می زنند که می خواهند آینده ای بهتر بسازند . این حقیقت ندارد . آینده خلائی است بی عاطفه نسبت به همه . گذشته سرشار از زندگی است , دوست دارد آزارمان بدهد و به ستوهمان بیاورد . تحریکمان می کند , به ما ناسزا میدهد , وسوسه مان می کند که ویرانش کنیم یا دوباره آنرا رنگ بزنیم . مردم فقط به این دلیل است که می خواهند ارباب آینده بشوند که گذشته شان را تغییر بدهند . آنها برای دسترسی به لابراتوآرهایی که در آن عکسها دستکاری می شوند و زندگینامه ها و تاریخها بازنویسی می شوند می جنگند .
میلان کوندرا
کتاب خنده و فراموشی , ترجمه ی فروغ پوریاوری
سلام
حتما می دانید که امروزه یکی از مهمترین چالشهای دنیا بحث انرژی است . انسان به سوختهای فسیلی مانند ذغال سنگ و نفت و گاز وابستگی بی چون و چرا و انکار ناپذیری پیدا کرده است . این منابع تجدید شونده نیستند و آلودگی بسیار زیادی هم تولید می کنند . یعنی مصرفشان برای ما زیان آور است و روزی هم که به پایان برسند بشر فلج می شود .
تولید انرژی بوسیله ی فن آوری هسته ای را می توان یکی از راه حلهای موفق بشر نامید . اما آن هم در کنار انبوه انرژی تولید شده محدودیتهای بسیاری بر سر راه دارد . بحث آماده کردن سوخت هسته ای و چگونگی استخراج کنترل شده ی انرژی و پس از آن هم چگونگی رفتار با پسماندهای پرتوزا و کشنده ی آن باعث محدود شدن تولید انرژی به این روش می شود .
دنباله ی نوشتار در ادامه ی مطلب