سلام

بدن انسان از سپیده دم پیدایش تا امروز دگرگونی های زیادی را پشت سر گذاشته و تعییرات زیادی را به خود دیده است . بدن انسانها در چند هزار سال قبل پوشیده از مو بوده , زانوها کمی خمیده بودند و در هنگام راه رفتن استفاده از حرکت دستها برای حفظ تعادل کاملا لازم بوده . اندک اندک قامت انسان راست می شود و افزایش قد و وزن پیدا می کند . طول عمر که در انسانهای دوره ی سنگ چیزی در حدود 20 تا 25 سال بوده آهسته آهسته زیاد می شود , موها کم شده و انسان ظاهر زیباتری پیدا می کند ( هرچند که زیبایی امری کیفی و سلیقه ای است و شاید از دیدگاه انسانهای 50 هزار سال قبل ما امروزی ها خیلی هم بد ریخت باشیم ) .

اما آن چه در این میان جالب تر و قابل توجه تر است تغییر شکل جمجمه ی انسان است که بستگی مستقیم به دگرگونی مغز دارد .

براساس یک تحقیق که در یکی از دانشگاههای انگلستان انجام شده مشخص شده که در طی چند صد سال اخیر طول پیشانی انسانها افزایش چشم گیری داشته است . مقایسه ی جمجمه ی درگذشتگان دو حادثه ی مختلف در قرن 14 و 16 میلادی با نمونه های موجود در یک کلینیک اورتودنسی انگلستان نشان داد که به طور متوسط طول پیشانی افراد  600  سال قبل حدود 80 میلیمتر و مردم امروزی 95 میلیمتر است . یعنی در این 600 سال انسان 1.5 سانتی متر افزایش طول پیشانی را داشته که هم زیباترش کرده و هم نشانگر افزایش حجم مغزش است .

افزایش حجم مغز هم به روشنی بیانگر افزایش میزان فعالیت و به طبع , افزایش میزان کارآیی مغز انسان است . فراموش نکنیم که دو تا از بزرگترین جمجمه های شناخته شده ی تاریخ بشریت متعلق به دو نابغه ی بی بدیل در دو عرصه است . یکی آلبرت انیشتین و یکی هم لودویک فان بتهوون  .

جمجمه ی بتهوون که بزرگی غیر عادی اش در کناره های سر کاملا پیداست

مغز آلبرت انیشتین که در سال 1955 پس از مرگ , برای انجام آزمایش از سرش بیرون آورده شد