سلام
دیشب برنامه ی سینمایی هفت شبکه ی سه , دو مهمان در استودیو داشت که بیژن امکانیان و داوود رشیدی بودند .
بحث در رابطه با ورود بازیگران جدید به عرصه ی سینما بود و این که امروزه با توجه به شکل و قیافه و ظاهر است که بازیگران انتخاب می شوند و نه بر اساس توانایی هایشان در امر بازیگری .
بیژن امکانیان گلایه داشت که کسی به او مراجعه کرده و گفته که : “مگر من از گلزار خوش تیپ تر نیستم . پس چرا انتخابم نمی کنید ؟ ” و جناب امکانیان اصرار داشت که : “باید جایی باشد تا افراد را برای بازی در فیلمهای سینمایی بر اساس قدرت بازیگریشان انتخاب کند و هیچ کس بدون تایید آن نهاد نتواند در هیچ فیلمی بازی کند .”
شدت باور آقای امکانیان به این ایده آنقدر بود که 2 مرتبه پشت سر هم آن را تکرار کرد .
با خودم فکر می کردم که چطور ممکن است آفرینش هنری در چهارچوب و در قالب و در محدودیت امکان پذیر باشد ؟
به باور من آن جامعه ای سالم تر است که کمترین میزان محدودیت و صافی و فـیلـتر و مانع بر سر زندگی اجتماعی و شغلی افراد آن باشد .چطور ممکن است که ما ورود به حرفه ی بازیگری را در کل کشور منوط به تشخیص و سلیقه ی یک هیئت ژوری بکنیم و توقع فوران استعدادهای جدید را داشته باشیم ؟
اگر , هم صنفان و همکاران آقای امکانیان , اگر کارگردانان و تهیه کنندگان و کمپانی های فیلم سازی حرمت کار و هنر خود را نگه نمی دارند و با هدف فروش بیشتر فقط به چهره ی بازیگرانشان توجه می کنند که چاره ی کار ایجاد مانع بر سر راه ورود افراد جدید نیست , طرز فکر حرفه ای های این رشته باید اصلاح شود .
اگر فضا برای کار باز و آزاد باشد و هرکسی آن طور که صلاح می داند کار کند مردم خود به سادگی می توانند کار با کیفیت را از اثر بی کیفیت و سطح پایین تشخیص دهند و ارزش هر کدام را مشخص کنند .
تا کی اندیشه ی نظارت و کانال و فیــلتـر و صافی و گزیـنش باید محدود کننده هر امری در کشور ما باشد ؟ وقت آن نیست که کمی اندیشه ی خودمان را آزاد تر کنیم ؟
شاید اندیشه ی امین تارخ دلنشین تر باشد که در این مورد می گفت: ” آن کسی که تیپ خودش را بهتر از گلزار می داند قصد توهین به حرفه ی بازیگری را ندارد , ذهنیت اش از بازیگری همین است .”
شاید باید به او هم اجازه ی بازیگری داد تا نا خوداگاه ارزش بازیگری هنرمندی مانند پرویز پرستویی بیشتر آشکار شود .
مگر نه این که دوبله های وحشت آور سریالهای فارسی 1 , ارزش دوبله های هنرمندانه ی امثال بهرام زند و ناصر طهماسب و جلال مقامی و ابوالحسن تهامی و منوچهر اسماعیلی و رفعت هاشم پور و . . . را آشکار کرد ؟
