سلام
در خبرها آمده بود که در جریان بازی دو تیم ملوان بندر انزلی و شهرداری تبریز تماشاچیان تبریزی برای پایین آوردن روحیه ی انزلی چی ها و پیروزی بر آنها , به زنده یاد سیروس قایقران بد و بیراه گفته اند ( گویا میرزا کوچک خان را هم بی نصیب نگذاشته اند )!!! برای من مهم نیست که حمید درخشان ( مربی شهرداری تبریز ) توپ را در زمین تراکتور انداخته و گفته :” که کار تراکتوری ها بود برای آنکه ما را خراب کنند .”
مهم آن است که گروهی برای رسیدن به یک هدف رسما کم ارزش , یا پیروزی شهرداری بر ملوان و یا خراب کردن شهرداری و تماشاچی هایش اقدام به فحاشی به کسی می کنند که 13 سال قبل دستش از دنیا کوتاه شده و تنها نقطه ضعفش این است که مورد احترام همه است . انسانی بسیار سالم و موقر بوده , دلال بازیکن نبوده و باندبازی و جار و جنجال تبلیغاتی نداشته , به لیدرهای تیمش پول نمی داده که به حریف و داور ناسزا بگویند و به خودش هم لقبهای آنچنانی مانند امپراطور و ژنرال و غیره بدهند .
کاملا روشن بوده که هر فوتبال دوستی بویژه اگر اهل گیلان و انزلی هم باشد با شنیدن فحش به سیروس قایقران برافروخته و خشمگین می شود . پس می توان از همین اسلحه برای تخریب روحیه ی ملوانی ها استفاده کرد .
آیا هدف هر وسیله ای را توجیه می کند ؟ آیا باید به هر پلیدی و پلشتی تن در داد ؟ آیا باید پوست کلفت بود و در هیچ شرایطی حقارت را حس نکرد ؟
در این میانه آن چیزی که از بی فرهنگی تماشاچیان فوتبالی بیشتر جلب توجه می کند مدیران تیم شهرداری یا تراکتورسازی ( و یا هردو تیم ) هستند . امروز دیگر بر کسی پوشیده نیست که هر چه که روی سکوها گفته شود سرنخش در دست مدیران باشگاه است . چون لیدرها از آنها پول می گیرند .
این آقایان به چه صورت خودشان را توجیه می کنند که برای یک 3 امتیاز ناقابل تن به چنین خفتی بدهند ؟
من که هرچه فکر کردم به جایی نرسیدم . شما ببینید چیزی دست گیرتان می شود ؟
