سلام
دره ی اومو در جنوب غربی اتیوپی سرزمینی دور از دسترس است . سه رودخانه و یک رشته کوه بلند این سرزمین را دور افتاده و بدون رفت و آمد کرده . در آغاز دهه ی 70 میلادی یک انسان شناس کنجکاو انگلیسی به این منطقه رفت و می توان گفت که این اولین ملاقات مردم کاملا ایزوله ی آن با دنیای خارج از دره بود .
بی خبری این مردم از دنیا تا حدی بود که هیچ شناختی از اتیوپی ( یعنی کشور خودشان ) نداشتند . 3 قبیله در این سرزمین زندگی می کنند که به طور مداوم در حال جنگ و دزدیدن دامهای یکدیگر هستند . هر سرقت جنگی تازه و کشتاری تازه را بدنبال دارد . نکته ی جالب مسلح بودن این افراد به کلاشنیکف و سلاحهای دیگر روز دنیاست و این نشان می دهد که بازار فروش اسلحه از حوزه ی تحقیقات مردم شناسی و جامعه شناسی و خبر رسانی مطبوعات و … هم بزرگتر است و هم پیشروتر . ( چون دلالان اسلحه آنها را زودتر از سایر مردم دنیا کشف کرده بودند . )
لباس , کلا برای آنها هیچ مفهومی ندارد و به طور مداوم با خشکسالی و قحطی دست به گریبانند .
در این میان قبیله ی مورسی به خاطر سروشکل شگفت آور زنانشان کاملا شاخص هستند . زنان لب بشقابی .
