سلام
حتما در سریالهای تلویزیونی و فیلمهای داخلی زیاد دیده اید که زن و شوهری از بچه دار نشدن چنان در رنج و عذاب قرار می گیرند که دیگر هیچ مساله ای مهمتر از این در دنیا برایشان باقی نمی ماند . اگر پایان خوشحال کننده برای فیلم در نظر گرفته باشند بعد از دیدن یک خواب نورانی خانم به ناگاه باردار می شود و اگر کارگردان کمی روشنفکرتر باشد یک کودک زیبا و شیرین از آسمان در دامانشان می افتد و همه چیز ختم به خیر میشود . اگر هم پایان بسیار واقع بینانه در انتظار فیلم باشد خانم خودش می رود برای شوهرش یک همسر جوان پیدا می کند و یا مادر شوهر گرامی این وظیفه ی خطیر را به عهده می گیرد و در انتها هم همسر بچه نیاور !! از خانه ی شوهرش سرافکنده و نادم می رود در حالی که در پس زمینه , صدای خنده ی شاد آقای شوهر به همراه عروس جوان و جدید و جذابشان به گوش می رسد . ( بعضی ها هم در این تم کلا کلیشه می شوند , مثل لیلا حاتمی )
حالا در جامعه ی هندوها که به هر حال از لحاظ فرهنگی تفاوتهای زیادی با ما دارند قضیه بغرنج تر است . گویا هر پسر بچه ی هندی در آرزوی ازدواج و پسر دار شدن است . یعنی بچه دار شدن بماند , پسر دار شدن از واجبات زندگی زناشویی است و از آنجایی که هندوها کلا طلاق ندارند راه حل های فضایی و غم افزای فیلمهای فارسی کاربردی در این بحرانها ندارند و باید یک راه حل منطقی و فوری برای پسردار شدن پیدا کرد .
خب به نظر شما هندوها چه می کنند ؟ راه حل هندوها بسیار ساده و می توان گفت در حد یک فاجعه است . خانم خانه ناچار است که یک روز به معبد برود و از صبح تا شب دعا و نذر و نیاز کند و شب هم در معبد بماند . در طول شب چند نفر از راهب های مقیم معبد را ملاقات !! کرده و فردا صبح باردار به نزد شوهرش بازگردد که شاید معضل پسر به این شکل حل شود .
امان از این تعصب که همواره انسان را به راههایی می کشاند که نگو و نپرس .
