سلام
باستان شناسان از غاری در کشور پرو سازی پیدا کرده اند که از یک صدف بزرگ ساخته شده است . این ساز دیرینه ای برابر با 3000 سال دارد . در جای دهانه , سوهان کاری شده و با ایجاد شیار جای قرار گرفتن لب نوازنده بر روی آن مشخص شده است .
بدنه ی ساز رنگ آمیزی شده و شیارهایی بر روی لبه ی بیرونی صدف کنده شده که احتمالا برای زیبایی بوده اند , از سوی دیگر روی سطح بیرونی کنده کاری هایی انجام شده که احتمالا نقوش مذهبی بوده اند . نکته ی جالب توجه آن است که بر خلاف سایر یافته های باستان شناسی این ساز چنان سالم است که متخصصان توانستند آنرا بنوازند .
یک متخصص لبش را بر روی ساز گذاشته و آنرا نواخته و با استفاده از 4 میکروفون که در دهان وی , لبه ی ساز , داخل بدنه ی اصلی و محل خروج صدا کار گذاشته بودند صدای خروجی آنرا آنالیز کرده اند .
در شرایط عادی ساز تنها دو نت می نوازد , اما با تغییر زاویه ی دهان نوازنده و جابه جایی دستش نتهای دیگری هم به مجموعه ی آواهای ساز افزوده می شوند .
این ساز در یک غار یافته شده و با توجه به شرایط داخلی غار که محل اجرای مراسم مذهبی بوده دانشمندان گمان می کنند که نوای این ساز در غار تنین ویژه و چند گانه ای داشته , به گونه ای که شنونده نمی توانسته جهت صدا و جای قرار گرفتن نوازنده را پیدا کند , گویا برای ایجاد جذبه و مرموز تر شدن فضا به این گونه عمل می کرده اند تا باورهای زایرین غار مستحکم تر شود .
