سنت ، سنت ، سنت . در جوامع دیرپا و‌کهن همواره پافشاری زیادی بر حفظ و رعایت احترام سنتها می شود . بسیاری کارها انجام می شود و رخدادهای شاید ناگوار روی می دهند ، چون سنت هستند و یادگار پدران و حفظ حرمتشان واجب و حکمن حکمتهایی دارند که ما نمی دانیم .
در اوتار پرادش ، ایالت شمالی هندوستان شورای ریش سفیدان یک روستا بر مبنای سنتهای محلی ، دو دختر را محکوم به تجاوز گروهی کرده .
برادر این دو خواهر ، با دختری از طبقه ی نژادی بالاتر !! فرار کرده و امروز سنتهای منطقه می‌گویند که مردان فامیل آن دختر می توانند به تلافی این عشق بد فرجام هندی ، به خواهران پسر عاشق پیشه ، به صورت گروهی تجاوز کنند .

این یعنی ما داستانی داریم سراسر اشکال و تعصب کور و حماقت . حماقتی که تنها توجیهش احترام به سنتها است و بس .
طبقه ی نژادی بالاتر چه حرفی است ؟ این حماقت نخست .
حماقت دومی آنکه به جرم گناه آهنگری در بلخ ، گردن مسگری در شوشتر را می زنند .
حماقت سوم آنکه حکم دادگاه ریش سفیدان جهان دیده ، تجاوز گروهی به مسگران شوشتری است . نه جریمه ، نه زندانی ، نه کار اجباری ، نه شلاق و … ، بلکه تجاوز گروهی . همه می دانیم در جامعه ی هند هم مقررات بی اندازه دشواری برای ازدواج و طلاق و عفاف و آبروی خانوادگی وجود دارند و تجاوز گروهی به این دو دختر بیگناه جدای از همه ی عوارض روانی و بدنی کوتاه و بلند مدتی که دارد ، احتمالن تمام زندگی آینده شان را هم نابود خواهد کرد .
البته هنوز حکم اجرا نشده و کمپین های جهانی برای مبارزه با این حکم و نجات دو دختر براه افتاده اند که امیدوارم به نتیجه برسند .
اینجاست که به این نتیجه می رسیم که حق با آن دسته از جوامعی بوده که سنتهای دیرین را از عرصه ی تصمیم گیری های اجتماعی و سیاسی کنار گذاشته و عقلانیت و قانون را ملاک هر سنجشی قرار داده اند .

آبشخور خبر ( منبع ) : روزنامه خراسان پنج شنبه دوازده شهریور نود و چهار .