سلام
حتما پیش از این شنیده اید که سرزمین پهناور آلاسکا را آمریکا از روسیه خریده است . البته در برخی کتابها و نوشته ها ذکر شده که این جزیره به 1000 دلار خریداری شد که ابدا درست نیست و بسیار اغراق آمیز است . البته با توجه به کشف نفت و طلا و دیگر منابع ارزشمند در این سرزمین روسها به هر حال بازنده ی بزرگ این معامله بوده اند , ولی قیمت هم 1000 دلار نبوده .
روسها در سالهای آغازین قرن هجده میلادی دریانوردانی را به اطراف دریای شمالی فرستادند تا سرزمینها و جزایر آنرا شناسایی و کرده و زیر پوشش بگیرند .
آلاسکا در یکی از همین سفرها و به وسیله ی یک دریانورد دانمارکی به نام برینگ کشف شد و پرچم روسها را پذیره شد ( 1741 میلادی ) . البته گویا در این راه درگیری های خون باری هم میان روسها و بومیان سرخ پوست منطقه در گرفت . در سال 1867 روسها که کلا به اندازه ی آمریکایی ها دوراندیش نیستند آلاسکا را به مبلغ هر جریب 2 سنت به یانکی ها فروختند . مبلغ کل قرارداد هفت میلیون و دویست هزار دلار بود . در مقیاس آن روزگار این مبلغ ابدا کم نبود و حتی فشار زیادی هم به اقتصاد آمریکا وارد کرد .
وزیر امور خارجه ی دولت آبراهام لینکلن و لیندون جانسون , یعنی آقای ویلیام سیوارد کسی بود که در این راه تلاش زیادی کرد و نظر مثبت همه ی مخالفان طرح را با یک سخنرانی تاثیر گذار و پرشور در سنای آمریکا جلب کرد .
آنچه که به احتمال زیاد آقای سیوارد از آن خبر داشت و نتوانست در سخنرانیش آنرا به زبان بیاورد این بود که آلاسکا سرزمین نفت خیزی است . اما جاذبه های آلاسکا آنقدر بود که بتوان مخالفین را بدون اشاره به نفت نرم کرد . سرزمینی پهناور با جنگلهای پر بار , ماهیگیری پر رونق , معادن مختلف ( مانند طلا ) و مهم تر از همه یک نقطه ی مهم نظامی در نزدیکی روسیه و آسیا .
به این ترتیب معامله انجام می شود و آلاسکا به ایالت چهل و نهم آمریکا تبدیل می شود .
سلام
در پست پیشین قرار گذاشته بودیم که درباره ی کریستف کلمب و دلایل خشم گرفتن شاه اسپانیا به او سخن بگوییم .
کلمب یکی از شخصیت های بسیار تاثیر گذار و کمتر شناخته شده ی دنیا است . برخی از تاریخ نگاران او را اسپانیایی , گروهی پرتغالی , یونانی , کاتالونیایی , فرانسوی و … می دانند و در سالهای اخیر هم یهودیان با اعلام چند دلیل و نشانه او را یهودی مارانو ** به شمار می آورند .
انگیزه های سفر او به دریاهای ناشناخته ی غربی گوناگون ذکر شده است . یافتن راهی برای گسترش تجارت دریایی با شرق , گسترش قلمروی اسپانیا , کشف طلا و معادن ارزشمند دیگر و ایجاد یک مسیر دریایی کوتاهتر به آسیا و شاید از همه مهمتر گسترش مسیحیت به آسیا . از طرفی برخی آبشخورهای تاریخی مدعی هستند که کلمب از نامه هایی که حدود 4 قرن قبل از خودش کشیشان گرینلند به واتیکان نوشته و اعلام کرده بودند که بومیان آن سرزمین در سفرهای دریایی خشکی هایی را در غرب دریای ناشناخته دیده اند خبر داشته است .
انگیزه ها هرچه که بوده اند کلمب با استناد به آنها به دربار پرتغال رفته و در خواست امکانات و بودجه می کند که با نارضایتی دربار آن کشور روبرو می شود .
در سفر بعدی دربار اسپانیا مهمان کلمب بوده و نقشه های او را می پسندد . امکانات کافی به او داده می شود و پس از حدود 35 روز سفر پرماجرا در 12 اکتبر 1492 , سه کشتی زیر فرمان کلمب در یکی از جزیره های باهاما به خشکی می نشینند .
کلمب در حال نامگذاری دنیای جدید
بومیان که هرگز بیگانه ای را ندیده بودند دوستانه و آرام به پیشواز دریانوردان می آیند . کلمب در نامه به فردیناند آنها را این گونه توصیف می کند :
- «اگر اعلیحضرتین دستور فرمایند، می‌توانم تمام آنها را به کاستیل گسیل دارم یا در همین جزیره به اسارت گیرم. پنجاه مرد کافیست تا کل این مردم را تحت انقیاد در آورید و به انجام دادن هر کاری وادار سازید.»
- «این مردم دین ندارند و حتی بت نمی‌پرستند. بسیار نجیبند و نمی‌دانند بدی چیست. هیچ نوع سلاحی ندارند؛ نه یکدیگر را می‌کشند و نه از هم سرقت می‌کنند.»
کلمب چقدر خوب پاکی و صفا و نجابت میزبانانش و روح ناپاک خودش را توصیف می کند .
35 نفر از دریانوردان در همان جزیره می مانند و کلمب و دیگران به اسپانیا باز می گردند و چند ماه بعد با 17 کشتی مجهز برای زیر سلطه گرفتن همه ی سرزمین جدید حرکت می کنند . کشته شدن 35 دریانورند باقی مانده بهانه ی مناسبی به دست کلمب می دهد تا جنگ با بومیان را آغاز کند .
او که بیش از هر چیزی اندیشه ی سود شخصی را در سر می پروراند در سفر دومش به دربار نامه ای نوشت با این مضمون که اجازه بدهند بومیان را اسیر و به عنوان برده در بازارهای اروپا بفروشند . چون بر اساس فرارداد 10 درصد از کل سود تجارت سرزمین جدید به کلمب و خانواده اش تعلق داشت , این می توانست آغازی پر سود باشد .
حتی با وجود مخالفت شدید دربار اسپانیا باز هم کلمب 1600 نفر را به اسارت گرفت و 550 نفرشان را به اسپانیا فرستاد . 200 نفر در طول سفر در اثر شرایط بد نگهداری مردند و بقیه هم بیمار و ناتوان به اسپانیا رسیدند .
شکایتهای اروپاییان مهاجر و اعدام چند نفر از آنها به دستور کلمب باعث شد که دربار اسپانیا احساس خطر کرده و او را از مقام فرمانداری برکنار کند . ادامه ی سیاستها کلمب در برخوردهای وحشیانه با بومیان آرام و صلح جوی آمریکا از طرف امثال آبراهام لینکلن باعث قتل عامهای بزرگی در آن سامان شد . به طوری که از میان 30 میلیون نفر جمعیت سرخ پوستان امروز ( پس از گذشت بیش از 500 سال ) فقط چیزی در حدود 2 میلیون نفر باقی مانده اند .
ضمن اینکه سنگ بنای برده داری هم به همت کلمب در آمریکا گذاشته شد تا به مدت بیش از 300 سال هر غیر اروپایی در آمریکا مورد سخت ترین ظلم ها و جفاها قرار گیرد .
——————————————————————————————————
** یهودی مارانو : یهودی که برای پیش برد اهداف هم کیشانش , باور و دین خود را پنهان نگاه داشته و به دین دیگری تظاهر می کند .
سلام
عکس بالا از یک معدن طلا به نام “ سرا پلادا ” ( به معنی کوهستان برهنه ) در برزیل است . در سال 1373 در یک نشریه ی سینمایی یک عکس از این معدن را دیده بودم و پس از آن پیوسته این تصویر دهشتناک را در خاطر داشتم و بارها در اینترنت جست و جو کرده بودم شاید اطلاعاتی از آن پیدا کنم که هر بار تیرم به سنگ خورده بود ( سخت است که فقط با دیدن یک عکس بدون هیچ توضیحی درباره اش اطلاعات پیدا کرد ) , تا این که جمعه ی گذشته دوباره آنرا به خاطر آورده و این بار خیلی سریع به نتیجه رسیدم .
عمق توحش و فلاکت و فقری که در این عکسها مشهود است انسان را تکان می دهد . معدن سراپلادا در مرکز کشور برزیل قرار دارد , در ۴۳۰ کیلومتری مصب رود آمازون . یک معدن طلا که یکصد هزار نفر انسان که شاید تنها گناهشان فقر بوده باشد در آن به این شکل غیر انسانی و عصر حجری به کار گرفته شده بودند . به رسم همه ی جوامع دارای اختلاف طبقاتی فاحش , اینجا هم وجود این معدن کاملا پوشیده و مسکوت مانده بود تا این که در ۱۹۸۶ عکاس بزرگی به نام سباستیائو سالگادو با عکسهای هنرمندانه اش آنرا به جهانیان شناساند . شرم آور است که هزینه ی حقوق این افراد از هزینه ی تجهیز کردن معدن به آغازی ترین ( ابتدایی ترین ) فناوری ها مانند سطل و قرقره کمتر باشد . آنقدر شکل کار پیش پا افتاده و خطرناک است که می توان حدس زد مدیران و صاحبان معدن تنها فکرشان رسیدن خاک و سنگ به سطح زمین برای پالایش و جدا سازی بوده است و بس و حتی برای ثانیه ای هم به شرایط کاری کارگران و نیازهای آنها فکر نکرده اند .
معدن شباهت زیادی به لانه ی مورچگان دارد , با این تفاوت که انسانها حتی ذره ای از توانایی های مورچگان را ندارند .
افراد از سراشیبی های خطرناک و پله هایی با ارتفاع 3 تا 4 متر که نتیجه ی کنده کاری های قبلی معدن است پایین می رفته اند تا کیسه هایی حاوی سنگ و گل را بر روی شانه یا سر خود از نردبانهای بلند چند 10 متری بدون هیچ نرده و حفاظی بالا بیاورند . نردبانها همگی چوبی و همگی بدون هیچ حفاظی همزمان پذیرای دهها انسان باربر با بار سنگین بوده اند . اگر یکی از پله های نردبان دست بر قضا می شکسته فرد روی آن همه ی کارگران پایین تر از خودش را به پایین معدن پرتاب می کرده . نه لباس کار , نه کفش کار , نه کلاه ایمنی و نه هیچ چیز دیگر . همه چیز حکایت از بی اهمیت بودن جان این صدهزار نفر نزد صاحبان معدن و مقامات دولتی دارد .
این تصویر مربوط به سال 1983 است که معدن هنوز به بزرگی و ژرفای سال 1986 نرسیده بوده . پر واضح است که عکاس هم هنرمندی سالگادو را نداشته .
باورش سخت است که همه ای این اتفاقات حدود 25 سال پیش افتاده است .
خوشبختانه امروز معدن سراپلادا متروک و گودالی پر از آب است . اما فقر و سو استفاده از فقرا در برزیل و نقاط دیگر دنیا هنوز هم بی داد می کند . هرچند که برزیل همواره یکی از چند قدرت برتر اقتصادی دنیاست , اما این فضل پدر است و از فضل پدر مردم را هیچ حاصلی نیست ( همانگونه که برای مردم چین هم هیچ حاصلی از فضایل اخلاقی دولت پلیدشان نیست )
برای درک بهتر این شرایط می توان یکبار دیگر گفتار اراسموس در مورد ثروت را خواند ( در ستایش دیوانگی )
درگیری کارگر با سرباز ارتش , ارتش برزیل با عنوان : “جلوگیری از اجحاف در حق کارگران و به بردگی کشیدن ایشان” کنترل معدن را در اختیار گرفته بوده . البته از عکسها مشخص است که چقدر ارتش راست می گفته و به ادعاهایش عمل کرده بوده .”]
راه پایین رفتن کارگران در سوی چپ این عکس کاملا مشخص است . در سوی راست عکس هم نردبانها و راه بالا رفتن .
سلام
بازی های آسیایی گوان ژو به پایان رسید و البته که روسیاهی ماند برای مشتی ذغال پرمدعا . انشاالله که درد و بلای برخی بخورد بر فرق سر برخی دیگر که برخی اول با دست خالی و بدون توجه رسانه ها و بدون بوق و کرنا و حقوق ماهانه ی برابر نرخ خون پدر رفتند و افتخار کسب کردند و حتی پس از کسب افتخار نه منتی بر سر کسی داشتند و نه از کسی طلبکار شدند , اما برخی دوم از روز ازل طلبکار بودند و متکبر و طبل تو خالی .
فاطمه ی چالاکی که در ثانیه های آخر جایگزین پگاه زنگنه شد با دست پر به خانه برگشت . پگاه زنگنه در دهکده ی المپیک تصادف کرده بود
چه خوش گفت کاپیتان تیم ملی یک رشته ای که : در آن دوره ای که من عضو تیم امید بودم و ۶ نفر از اعضای تیممان فیکس تیم ملی بزرگسالان بودند نتوانستیم به المپیک برویم , این تیم که هیچ . البته آن کاپیتان گفت کار این تیم خیلی دشوار است و ما می گوییم این تیم که هیچ .
پریسا فرشیدی برنده ی مدال نقره ی تکواندو
جالب است که سازمان ورزش ایران دست از سر پول خرج کردن برای یک رشته ی ورزشی بی بو بی خاصیت بر نمی دارد و از کیسه ی خلیفه ( که همان مردم باشند ) هر سال دهها میلیارد تومان برای پر کردن جیب ورزشکارانی خرج می کند که در هیچ میدانی چیزی برای عرضه ندارند جز ابروی بزک کرده و چشمان وسمه کشیده . موی سیخ سیخ برایشان مهم تر از انجام وظیفه و موفقیت در عرصه ی رقابت است . رقابتی که اگر موفقیتی در آن باشد نفعش در گام نخست به خود ورزشکار می رسد و در گام بعدی تازه مردم را خوشحال می کند .
جالب است که همه هم بسیج هستند که مبادا کسی حرفی خلاف میل این گلهای ناز و شاخ های شمشاد نزند , مبادا که برنجند و از فردا سر تمرین باشگاه نیایند .
در جایی که زنان کبدی کار ایران برنز می گیرند و دختران تکواند کار با همه ی محدودیتها و حق کشیها و ناداوری های کره ای ها دو نقره و سه برنز می گیرند انصافا که آن بعضیها باید به قول مادربزرگم سرشان به زیرشان باشد .
راحله ی آسمانی , برنده ی مدال نقره ی تکواندو
خبر تکمیلی این که : تیم فوتسال ناشنوایان ایران هم به مسابقات قهرمانی جهان راه یافت , اما بعضی ها … !!
بیلان عملکرد کاروان ورزشی ایران در بازیهای آسیایی گوان ژو چین :
(در رشته هاي انفرادي)
1- كشتي فرنگي با كسب پنج مدال در جايگاه نخست (چهار طلا، يك برنز)
كشتي فرنگي با كسب چهار مدال طلا توسط اميد نوروزي، سعيد ابدولي، طالب نعمت پور، بابك قرباني و يك برنز توسط فرشاد عليزاده بهترين رشته ورزشي كشورمان در اين دوره از بازي هاي بود.
2- تكواندو با كسب 9 مدال در جايگاه دوم (3طلا،2نقره و 4برنز)
تكواندو كاران مرد وزن كشورمان با كسب 3 نشان طلا توسط محمد باقري، عليرضا نصر آزاداني و يوسف كرمي، دو نقره توسط راحله آسماني و پريسا فرشيدي و چهار برنز توسط سارا فكري، سمانه شش پري، سوسن حاجي پور گلي و فرزاد عبدالهي به كار خود در اين بازي ها پايان داد.
3-كشتي آزاد با كسب پنج مدال در جايگاه سوم(3طلا،1نقره و1برنز)
آزاد كاران كشورمان نيز در اين پيكارها با كسب 3 مدال طلا توسط صادق گودرزي، جمال ميرزايي و رضا يزداني، يك نقره توسط مهدي تقوي و يك برنز توسط فردين معصومي به كار خود پايان داد.
4-ووشو با كسب شش مدال در جايگاه چهارم (3طلا و 3 برنز)
ووشوكاران كشورمان نيز با كسب سه مدال طلا توسط محسن محمد صيفي، خديجه آزادپور و حميد رضا قلي پور و سه برنز توسط احسان پيغمبري، الهه منصوريان و سجاد عباسي به كار خود در اين بازي ها پايان دادند.
5- دو و ميداني با كسب پنج مدال در جايگاه پنجم(2طلا،2نقره و1برنز)
ورزشكاران دو و ميداني كار كشورمان با كسب 2طلا توسط سجاد مرادي و احسان حدادي، دو نقره توسط سجاد مرادي و كاوه موسوي و يك برنز توسط محمد صميمي به كار خود در اين بازي ها پايان دادند.
6- قايقراني با كسب پنج مدال در جايگاه ششم (2طلا، 1نقره و 2 برنز)
قايقرانان كشورمان با كسب دو طلا توسط احمد رضا طالبيان و محسن شادي ، يك نقره توسط شاهو ناصري و دو برنز تيمي به كار خود در اين مسابقات پايان داد.
7- كاراته با كسب چهار مدال در جايگاه هفتم( 2طلا، 2برنز)
كاراته كاهاي كشورمان نيز با كسب 2 طلا توسط جاسم ويشگاهي و ذبيح اله پورشيب و دو برنز توسط فاطمه چالاكي و سميرا ملك پور به كار خود در بازي هاي آسيايي گوانگجو پايان دادند.
8- وزنه برداري با چهار برنز در جايگاه هشتم(1 طلا، 2نقره و 1برنز)
وزنه برداران كشورمان نيز با كسب يك طلا توسط بهداد سليمي و دو نقره توسط مرتضي رضاييان و اصغر ابراهيمي، يك برنز توسط سجاد انوشيرواني به كار خود پايان دادند.
9- تيراندازي با كسب سه مدال در جايگاه نهم (2نقره و 1برنز)
تيراندازان كشورمان نيز دو مدال نقره انفرادي و تيمي توسط الهه احمدي و تيم سه نفره و يك مدال برنز توسط تيم سه نفره تفنگ بانوان در اين بازي ها بدست آورد.
10- جودو با كسب دو مدال در جايگاه دهم (1 نقره و 1 برنز)
در جودو نيز هر دو مدال نقره و برنز كشورمان را رضا رودكي به ارمغان آورد.
11- بوكس با كسب سه مدال در جايگاه يازدهم (3 برنز)
بوكسورهاي كشورمان نيز با كسب سه نشان برنز توسط محمد ستارپور، علي مظاهري و روح اله حسيني به كار خود در گوانگجو پايان داد.
12- دوچرخه سواري با كسب دو مدال در جايگاه دوازدهم (2برنز)
تيم ملي دوچرخه سواري ايران در بازي هاي آسيايي توانست در رشته هاي تيم اسپرينت و دور امتيازي به مدال برنز دست يابد و حسين عسگري در رقابت هاي تايم تريل انفرادي جاده مقام سوم آسيا را كسب كرد.
تيم ايران نيز در بخش پيست نيز به يك مدال برنز دست يافت.
(در رشته هاي تيمي)
1- تيم ملي كبدي مردان و زنان ايران با كسب دو مدال در جايگاه نخست (1نقره و 1 برنز)
مردان كشورمان در ديدار نهايي در برابر تيم قدرتمند هند متحمل شكست شدند و به مدال نقره بسنده كردند.
زنان كشورمان نيز در ديدار رده بندي مقابل تيم ملي بنگلادش پيروز شد و نشان برنز را از آن خود كرد.
2- تيم ملي هندبال و واليبال ايران به طور مشترك در جايگاه دوم تيمي (1 نقره)
تيم ملي هندبال ايران با قبول شكست در ديدار نهايي مقابل تيم قدرتمند كره جنوبي براي نخستين بار در تاريخ اين رشته ورزشي در كشورمان نايب قهرمان آسيا شد و به كار خود در گوانگ جو پايان داد.
تيم ملي واليبال ايران نيز در ديدار نهايي برخلاف پيش بيني ها برابر ژاپن تن به شكست داد و به نايب قهرماني رسيد.
3- بسكتبال با كسب مدال برنز در جايگاه سوم (1برنز)
تيم ملي بسكتبال ايران نيز با نبود ستارگان خود در دور نيمه نهايي برابر چين شكست خورد و راهي مرحله رده بندي شد و در اين مرحله برابر ژاپن را شكست داد و به مدال برنز رسيد.
و اما رشته هاي ورزشي فوتبال، واليبال ساحلي، شنا و شيرجه، شطرنج، شمشيربازي، ژيمناستيك، پينگ پنگ، بيليارد و اسكيت نيز بدون كسب هيچ افتخاري به كار خود در اين دوره از بازي ها پايان دادند.
منبع : خبرگزاری ایرنا