چخوف ( چپ ) و گورکی
سلام
ماکسیم گورکی نویسنده ی نامدار روس کتابی دارد با نام : “چهره های ادبی ” که در آن خاطراتش را از چهره های مشهور ادبی روسیه که با آنها ملاقات داشته نوشته است .
طولانی ترین بخش این کتاب مربوط به آنتون چخوف است که دوست و استاد گورکی هم محسوب می شده .
یکی از خاطرات جالبی که از چخوف در این کتاب نوشته سالهاست که در ذهن من جا خوش کرده :
روزی 3 خانم اشرافی با تعیین وقت قبلی به دیدار چخوف آمدند . به محض ورود و سلام علیک با حرارت شروع به بحث سیاسی کردند . بحث پیش رفت تا به جنگ امپراطوری عثمانی و یونانی ها رسید .
به سرعت اخبار جنگ را رد و بدل کردند و در تمام این مدت چخوف لبخند زنان سکوت کرده و ایشان را نگاه می کرد .
یکی از خانمها رو به چخوف کرد و پرسید : ” آنتون پاولویچ , نظر شما چیست ؟ “
چخوف پرسید : ” در چه زمینه ای ؟ “
خانم پرسید : ” در مورد جنگ ؟ به نظر شما ترکها پیروز می شوند یا یونانیها ؟ “
چخوف پاسخ داد : ” مطمئنا هر کدام که تجهیزات بهتر , تغذیه و آموزش بهتری داشته باشند پیروز می شوند .”
خانم اصرار کرد : ” نه , می خواهم بدانم که شما به کدام یک بیشتر علاقه دارید ؟ “
چخوف لبخندی زاد و گفت : ” من به پاستیل میوه علاقه دارم .”
خانم اخمهایش را در هم کشید و رو به دوستانش با صدای بلند گفت : ” طعنه آمیز حرف نمی زند ؟ “
چخوف باز هم لبخند زنان ادامه داد : ” من به جنگ و سیاست علاقه ای ندارم . اما پاستیل میوه را خیلی دوست دارم . شما چطور ؟ “
در کوتاه زمانی خانمها بحثی داغ و کاملا تخصصی را درباره ی پاستیل میوه , روشهای درست کردن آن و بهترین فروشگاهها و مارکهای آن آغاز کردند .
ساعتی بعد هم خوش و خندان چخوف را ترک کردند و در ضمن تشکر بابت گقت و گوی خوبی که داشتند به چخوف قول دادند که برایش یک بسته پاستیل درجه ی یک بفرستند .
پس از رفتن آنها گورکی راز برخورد چخوف را سوال می کند . چخوف می گوید : ” آنها داشتند تلاش می کردند که چهره ای غیر واقعی از خودشان نشان بدهند و به چیزی تظاهر می کردند که نبودند . من تلاش کردم آنها را به آنچه که هستند نزدیک تر کنم . در واقع زیبا ترین چهره ی هرکس واقعی ترین چهره ی اوست .”
—————————————————————–
** این مطلب را من با تکیه بر حافظه نوشتم . بنابراین اگر شباهتی بین جملات این نوشتار و کتاب اصلی نیست پوزش مرا بپذیرید .
سلام
راههایی که برای بازی با کردن با اعصاب مردم به شما معرفی می شوند همگی آزمایش شده و معتبر هستند . این راهها در 5 قسمت منتشر می شود تا زمان کافی برای از بر کردن داشته باشید . ( از نویسنده ی ناشناس غیابا تشکر می کنم )
1.روزهای تعطیل مثل بقیه روزها ساعتتون رو كوك كنین تا همه از خواب بپرن .
2. سر چهارراه وقتی چراغ سبز شد دستتون رو روی بوق بذارین تا جلویی ها زود تر راه بیفتند .
3. وقتی میخواین برین دست به آب با صدای بلند به اطلاع همه برسونین .
4. وقتی از کسی آدرسی رو می پرسین بلافاصله بعد از جواب دادنش جلوی چشمش از یه نفر دیگه بپرسین .
5. کرایه تاکسی رو بعد از پیاده شدن و گشتن تمام جیبهاتون به صورت اسکناس پنج هزاری پرداخت کنید .
6. همسرتون رو با اسم همسر قبلیتون صدا بزنین .
7. جدول نیمه تموم دوستتون رو حل کنین .
8. روی اتوبان و جاده روی لاین منتهی الیه سمت چپ با سرعت سی کیلومتر در ساعت حرکت کنین .
9. وقتی عده زیادی مشغول تماشای تلویزیون هستند مرتب کانال رو عوض کنین .
10. از بستنی فروشی بخواین که اسم پنجاه و چهار نوع بستنی رو براتون بگه .
آه اگر آزادی سرودی می خواند کوچک
همچون گلوگاه پرنده ای ,
هیچ کجا دیواری فروریخته برجای نمی ماند .
سالیان بسیار نمی بایست دریافتن را
که هر ویرانه ای نشانه ای از غیاب انسانی است
که حضور انسان آبادانی است .
همچون زخمی
همه عمر
خونابه چکنده
همچون زخمی
همه عمر
به دردی خشک تپنده
به نعره ای
چشم بر جهان گشوده
به نفرتی از خود شونده
غیاب بزرگ چنین بود
سرگذشت ویرانه چنین بود .
آه اگر آزادی سرودی می خواند
کوچک
کوچکتر حتی از گلوگاه یک پرنده !