سلام
نام تیکو براهه ( TYCHO BRAHE ) ستاره شناس معروف دانمارکی با فعالیتهای علمی و رسم جداول دقیق حرکت سیاره های منظومه ی شمسی و کشف ستاره های جدید بر سر زبانها افتاد .
اما آنچه که وی را معروف تر از سایر هم رده هایش کرد حواشی زندگی وی بود .
براهه در یک دوئل در سال 1565 میلادی بخشی از بینی خود را از دست داد . درگیری بر سر یک قضیه ی ریاضی بروز کرده بود و کار را به دوئل کشاند که نتیجه اش استفاده از یک بینی مصنوعی برای بقیه ی عمربود .( در نقاشی چهره اش این بینی مصنوعی کاملا پیداست )
در سال 1599 براهه به دعوت امپراطور بوهم ( کشور چک امروزی ) رودولف یازدهم به پراگ نقل مکان می کند و یوهانس کپلر را که بعدها ستاره شناس معتبری شد به دستیاری خود انتخاب می کند .
2 سال بعد در اکتبر 1601 براهه از طرف رییس دربار دعوتنامه ای برای صرف شام با خانواده ی سلطنتی دریافت می کند .
در 13 اکتبر 1601 براهه در حالی پای به قصر سلطنتی گذارد که مدتها بود از یک ناراحتی مزمن مثانه رنج می برد . در جریان صرف شام براهه نیاز شدیدی به دستشویی در خود احساس می کرد . اما فضای بیش از حد متکلف و رسمی شام درباری اجازه نمی داد که عذر خواهی کرده و به دستشویی برود . به هر حال می شود اینگونه برداشت کرد که شرم ذاتی هم مزید بر علت شد و آقای براهه آنقدر ادرار خود را در آن مهمانی نگه داشت که به یک رویداد شوم منجر شد .
براهه پس از بازگشت از مهمانی متوجه شد که دیگر ادرار نمی کند . بله مثانه ی ستاره شناس بزرگ ترکیده بود . 11 روز پس از آن تاریخ با رنج و درد و مشقت زیاد تیکو براهه از دنیا رفت تا حدود 400 سال بعد میلان کوندرا نویسنده ی معروف اهل چک لقب : “سلطان شرم و ش.ا.ش“ را به وی بدهد .
این یک مطلب شاد و تفریحی نیست , اما اندوهناک و تاسف برانگیز هم نیست , چون اتفاقی که در ادامه شرحش می آید با میل و اراده و اختیار کامل همه ی بوجود آورندگانش بوده و همگی سرنوشتشان را خودشان انتخاب کرده اند .
جیمز جونز مقدس
در سالهاي آغازین دهه ي 60 ميلادي در ايالت کاليفرنياي آمريکا کشيشي به نام جيمز جونز از اهالي اينديانا فرقه اي مذهبي را بنيان گذاري کرد که بر پايه ي شعارهايي مثل برابري سياه و سفيد و تسويه ي جامعه و دولت از پليدي و فساد استوار بود . در کوتاه زماني گروه بزرگي از مردم گرداگرد او جمع شدند و شمار پيروانش بسيار زياد شد .
گويا شرايط اجتماعي نامناسبي که در سالهاي پس از پايان جنگ ويتنام بر آمريکا مستولي شده بود و شدت گرفتن احساسات نژاد پرستانه در برخي ايالتهاي آمريکا باعث شده بود تا کسب و کار جيمز جونز رونق زيادي بگيرد و شدت شيفتگي مردم به او به درجه اي برسد که در يکي از سخنراني هايش اعلام کند :
” اگر خدا را در وجود من مي بينيد اشکالي ندارد “ !!!!
( بقیه در ادامه ی مطلب )
جوانمرد و خوشخوی و بخشنده باش
چو حق بر تو پاشد تو بر بنده پاش
ره نیک مردان آزاده گیر
چو استاده ای دست افتاده گیر
سیاه اندرون باشد و سنگ دل
که خواهد که موری شود تنگ دل
کسی نیک بیند به هر دو سرای
که نیکی رساند به خلق خدای
کرم ورزد آن کس که مغزی در اوست
که دون همتان اند بی مغز و پوست
خنک آن که آسایش مرد و زن
گزیند بر آسایش خویشتن
بخور تا توانی به بازوی خویش
که سعیت بود در ترازوی خویش
چو مردان ببر رنج و راحت رسان
مخنث* خورد دسترنج کسان
برانداز بیخی که خار آورد
درختی بپرور که بار آورد
مبخشای بر هرکجا ظالمی است
که رحمت بر او جور بر عالمی است
جفا پیشگان را بده سر به باد
ستم بر ستم پیشه عدل است و داد
———————————————————————————————
مخنث ( mokhanas ) : مرد بدون ریش , معادل بدکاره و هرزه در روزگار سعدی مرحوم
شاید بهتر باشد که نخستین پست این وبگاه به توضیح این که پرثوه چیست اختصاص یابد .
پرثوه که بعدها در دوره های اسلامی بارثاوا خوانده شد در حقیقت نام قبیله یا گروهی از آریاییان است که در حدود 1000 تا 500 قبل از میلاد مسیح ( یعنی 3000 تا 2500 سال قبل ) به ناحیه ی خراسان امروزی ( حدودا همین خراسان رضوی امروز ) آمده و در آن ساکن شدند . برخلاف پارت های اشکانی یا همان پرثوه ای ها که ایل های بیابانگرد بودند , اهالی قدیمی این سرزمین شهرنشین بودند . این سرزمین از همان روزگار پرثوه نام گرفت تا در دوره ی ساسانی که به خورآیان ( سرزمینی که خورشید از آنجا می آید ) دگرگونی یافت و خورآیان هم در دوره های بعد به خورآسان** و خراسان تغییر کرد .
——————————————————————————–
**گویا مصدر آییدن ( آمدن ) در انتهای دوره ی ساسانی و ابتدای دوره ی اسلامی در زبان پارسی دری به آسیدن تبدیل شده بوده .
برای توضیحات بیشتر و کاملتر می توانید به کتاب “تاریخ مردم ایران” از مرحوم دکتر عبدالحسین زرین کوب جلد 1 , صفحه 318 مراجعه فرمایید .
ارادتمند
وحید فلاحی